اخبار و مقالات پزشکی سلامت روانشناسی

،
ادامه مطلب

تمرینات کگل چیست؟
تمرینات کگل تمریناتی برای تقویت عضلات کف لگن شما هستند. همچنین ممکن است آنها را به نام تمرینات کف لگن بشنوید. آنها بر ماهیچه هایی که از رحم، مثانه، روده کوچک و راست روده حمایت می کنند، تأثیر می گذارند. کگل ها نه تنها به تناسب اندام آنها کمک می کنند، بلکه می توانند به شما کمک کنند از نشت مثانه و دفع گاز یا مدفوع تصادفی جلوگیری کنید. آنها حتی می توانند *** شما را بهبود بخشند.

 دکتر آنلاین مدافون در ایام تعطیل هم در کنار شماست.

فواید ورزش کگل
وقتی آن‌طور که باید کار می‌کنند، عضلات کف لگن شما ممکن است هرگز به ذهن شما خطور نکنند. اما با افزایش سن، آنها شروع به ضعیف شدن می کنند. این شما را در معرض خطر بیماری ای قرار می دهد که پزشکان آن را پرولاپس اندام لگنی (POP) می نامند. اساساً اندام های لگن شما شروع به افتادگی می کنند. آنها می توانند به داخل واژن شما یا خارج شوند. اگر هیسترکتومی کرده اید، بافت های واژن شما می توانند از بدن شما خارج شوند.

موارد دیگری که شما را در معرض خطر POP قرار می دهد عبارتند از:

بارداری

زایمان از طریق واژن

جراحی در ناحیه لگن (سزارین یا هیسترکتومی)

ژنتیک

سرفه، خنده یا عطسه مکرر (به اندام های لگن فشار می آورد)

تمرینات کگل فقط برای زنان نیست. آنها می توانند عضلات کف لگن مردان را نیز تقویت کنند. این ماهیچه ها از مثانه و روده شما حمایت می کنند و بر عملکرد جنسی تأثیر می گذارند. اگر مشکل بی اختیاری مثانه یا روده دارید، یا اگر بعد از ادرار کردن ادرار می کنید، کگل می تواند کمک کند. آنها می توانند با ایجاد احساس بیشتر در طول *** و کنترل بیشتر بر انزال، رابطه جنسی را بهتر کنند.

نحوه انجام تمرینات کگل
سعی کنید ادرار کنید. هنگامی که ادرار شروع به جاری شدن کرد، ماهیچه های خود را منقبض کنید تا آن را نگه دارید. باید احساس کنید که عضلات بلند می شوند. راه دیگر فشار دادن ماهیچه هایی است که مانع از دفع گاز می شوند. شما فقط یک کگل انجام دادید. عضله را شل کنید و دوباره این کار را انجام دهید.

با این حال، هنگام ادرار کردن، عادت به انجام کگل را نداشته باشید. این می تواند باعث مشکلات دیگری مانند عفونت های دستگاه ادراری شود.

به آرامی شروع کنید. سعی کنید عضلات کف لگن خود را به مدت 3 ثانیه منقبض کنید، سپس به مدت 3 ثانیه رها کنید. این کار را 10 بار پشت سر هم انجام دهید. این یک مجموعه است اگر نمی توانید 10 تا انجام دهید، تا جایی که می توانید انجام دهید و به مرور زمان افزایش دهید. سعی کنید تا یک ست از 10 کگل را دو تا سه بار در روز کار کنید.

کگل مضر نیست در واقع می توانید آنها را به بخشی از برنامه روزانه خود تبدیل کنید. آنها را در حالی که در حال مسواک زدن، رانندگی به سمت محل کار، خوردن شام یا تماشای تلویزیون هستید، انجام دهید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
اگر در انجام کگل مشکل دارید، کمک بخواهید. پزشک می تواند نکاتی را در مورد نحوه انجام صحیح آنها به شما ارائه دهد. همچنین ابزارهایی وجود دارند که می توانند کمک کنند، مانند:

مخروط های واژن. خانم‌ها می‌توانند این وزنه‌ها را وارد واژن کرده و با انقباضات عضلات لگن در جای خود نگه دارند.

بیوفیدبک هم برای مردان و هم برای زنان، پزشک یک سنسور فشار را در رکتوم یا واژن قرار می دهد. همانطور که عضلات کف لگن خود را منقبض و شل می کنید، یک مانیتور فعالیت را اندازه گیری می کند.

نتایج تمرین کگل
اکثر زنانی که به طور منظم Kegels را انجام می دهند، نتایجی مانند نشت ادرار کمتر را در عرض چند هفته یا چند ماه مشاهده می کنند. اگر همچنان نگران پرولاپس هستید یا احساس نمی کنید که علائم شما بهتر می شود، در مورد سایر درمان ها با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض کگل
کگل ها بی خطر هستند، اما هنوز مهم است که مراقب باشید. در اینجا چیزی است که باید مراقب آن بود:

هنگام ادرار کردن کگل انجام ندهید. ایده این است که ماهیچه های خود را سفت کنید، مانند اینکه می خواهید ادرار را متوقف کنید، اما در واقع این کار را نکنید. این احتمال وجود دارد که به عفونت دستگاه ادراری (UTI) مبتلا شوید.

زیاده روی نکنید این می تواند منجر به زور زدن هنگام استفاده از حمام شود.

به طور منظم تمرین کن. درست مانند سایر انواع ورزش، کگل ها تمرین می کنند تا قوی تر شوند. شما باید آنها را هر روز به مدت حداقل 15 هفته انجام دهید. در مورد هر گونه تغییر در روال خود با پزشک خود صحبت کنید.

کگل برای همه نیست. اگر عضلات کف لگن شما همیشه سفت هستند، این تمرینات بیشتر از اینکه فایده داشته باشد، ضرر دارد. اگر سعی کنید عضلاتی را که قبلا خسته شده اند منقبض کنید، آنها نمی توانند پاسخ دهند. پزشک می تواند به شما کمک کند تا بفهمید که آیا این برای شما صدق می کند یا خیر.

پنومونی تورم (التهاب) بافت در یک یا هر دو ریه است. معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی است. همچنین می تواند توسط یک ویروس مانند ویروس کرونا (COVID-19) ایجاد شود.

علائم ذات الریه
علائم ذات الریه می تواند به طور ناگهانی طی 24 تا 48 ساعت ایجاد شود یا ممکن است در طی چند روز آهسته تر ظاهر شوند.

علائم شایع پنومونی عبارتند از:

سرفه - که ممکن است خشک باشد یا مخاط ضخیم زرد، سبز، قهوه ای یا خونی (بلغم) ایجاد کند.

مشکل در تنفس - تنفس شما ممکن است سریع و کم عمق باشد و ممکن است حتی در هنگام استراحت احساس تنگی نفس کنید.

ضربان قلب سریع

درجه حرارت بالا

احساس ناخوشی به طور کلی

عرق کردن و لرزیدن

از دست دادن اشتها

درد قفسه سینه - که هنگام تنفس یا سرفه بدتر می شود

علائم کمتر رایج عبارتند از:

سرفه خونی (هموپتیزی)

سردرد

خستگی

احساس بیماری یا بیماری

خس خس سینه

درد مفاصل و عضلات

احساس گیجی و سرگشتگی، به ویژه در افراد مسن

مهم: آیا ممکن است ویروس کرونا (COVID-19) باشد؟

اگر درجه حرارت بالا، سرفه جدید و مداوم یا از دست دادن یا تغییر در حس بویایی یا چشایی خود دارید، ممکن است COVID-19 باشد.

 در مدافون بصورت رایگان چکاپ پزشکی شوید.

چه زمانی باید کمک پزشکی دریافت کرد
اگر دمای بالا، سرفه جدید و مداوم یا از دست دادن یا تغییر حس بویایی دارید، از خدمات آنلاین کرونا ویروس ۱۱۱ استفاده کنید.

اگر احساس ناخوشایندی دارید و علائم دیگری از ذات الریه دارید، با پزشک عمومی خود تماس بگیرید یا از خدمات آنلاین معمولی 111 استفاده کنید.

فقط اگر نمی توانید به صورت آنلاین کمک دریافت کنید یا برای کودک زیر 5 سال به کمک نیاز دارید با 111 تماس بگیرید.

اگر شما یا شخصی که از او مراقبت می کنید، با 999 برای آمبولانس تماس بگیرید:

برای نفس کشیدن تلاش می کنند

خون سرفه می کنند

لب های آبی یا صورت آبی داشته باشید

احساس سردی و عرق کردن، با پوست رنگ پریده یا لکه دار

جوش هایی دارید که وقتی لیوان را روی آن بغلتانید محو نمی شود

فرو ریختن یا غش کردن

گیج یا خیلی خواب آلود می شوند

ادرار کردن را متوقف کرده اید یا خیلی کمتر از حد معمول ادرار می کنید

چه کسی تحت تأثیر قرار گرفته است

ذات الریه می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما در گروه های خاصی از افراد، مانند افراد بسیار جوان یا مسن، شایع تر است و می تواند جدی تر باشد.

 
چه چیزی باعث ذات الریه می شود
پنومونی معمولاً نتیجه یک عفونت باکتریایی است.

علاوه بر پنومونی باکتریایی، انواع دیگری نیز عبارتند از:

پنومونی ویروسی - ناشی از یک ویروس، مانند کرونا

پنومونی آسپیراسیون - ناشی از تنفس استفراغ، یک جسم خارجی مانند بادام زمینی، یا یک ماده مضر مانند دود یا مواد شیمیایی

ذات الریه قارچی - در بریتانیا نادر است و بیشتر احتمال دارد افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف را تحت تاثیر قرار دهد.

پنومونی اکتسابی بیمارستانی - ذات الریه ای که در بیمارستان در حین درمان بیماری دیگر یا تحت عمل جراحی ایجاد می شود. افرادی که تحت مراقبت های ویژه در دستگاه های تنفسی هستند به ویژه در معرض خطر ابتلا به ذات الریه مرتبط با ونتیلاتور هستند.

گروه های خطر
گروه های زیر در معرض افزایش خطر ابتلا به پنومونی هستند:

نوزادان و کودکان بسیار خردسال

افراد مسن

افرادی که سیگار می کشند

افراد مبتلا به سایر بیماری ها، مانند آسم، فیبروز کیستیک، یا بیماری قلبی، کلیوی یا کبدی

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند - به عنوان مثال، در نتیجه یک بیماری اخیر، مانند آنفولانزا، ابتلا به HIV یا ایدز، شیمی درمانی یا مصرف دارو پس از پیوند عضو.

تشخیص ذات الریه

پزشک ممکن است بتواند با پرسش در مورد علائم شما و معاینه قفسه سینه، پنومونی را تشخیص دهد.

تشخیص ذات الریه ممکن است دشوار باشد زیرا علائم بسیاری با سایر بیماری ها مانند سرماخوردگی، برونشیت و آسم مشترک است.

برای کمک به تشخیص، پزشک ممکن است از شما بپرسد:

چه احساس تنگی نفس داشته باشید و چه تندتر از حد معمول نفس می کشید

چه مدت است که سرفه داشته اید، و اینکه آیا مخاط سرفه می کنید و رنگ آن چیست

اگر درد در قفسه سینه هنگام دم یا بازدم بدتر می شود

پزشک همچنین ممکن است دمای بدن شما را اندازه گیری کند و با گوشی پزشکی به صدای قفسه سینه و پشت شما گوش دهد تا هرگونه صدای ترق و قلق را بررسی کند.

آنها همچنین ممکن است با ضربه زدن به سینه شما به آن گوش دهند. ریه های پر از مایع صدایی متفاوت از ریه های سالم طبیعی تولید می کنند.

اگر ذات الریه خفیف دارید، احتمالاً نیازی به انجام اشعه ایکس قفسه سینه یا هر آزمایش دیگری ندارید.

اگر علائم شما در عرض 48 ساعت پس از شروع درمان بهبود نیافت، ممکن است نیاز به عکسبرداری با اشعه ایکس قفسه سینه یا سایر آزمایش‌ها، مانند آزمایش خلط (مخاط) یا آزمایش خون داشته باشید.

درمان پنومونی
پنومونی خفیف را معمولاً می توان در خانه با روش های زیر درمان کرد:

استراحت زیاد

مصرف آنتی بیوتیک در صورتی که ذات الریه به احتمال زیاد ناشی از عفونت باکتریایی باشد

نوشیدن مایعات زیاد

اگر هیچ مشکل سلامتی دیگری ندارید، باید به خوبی به درمان پاسخ دهید و به زودی بهبود پیدا کنید، اگرچه سرفه شما ممکن است مدتی طول بکشد.

برای گروه های در معرض خطر، ذات الریه می تواند شدید باشد و ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد.

این به این دلیل است که می تواند منجر به عوارض جدی شود که در برخی موارد بسته به سلامت و سن فرد می تواند کشنده باشد.

 
عوارض ذات الریه
عوارض ذات الریه بیشتر است در کودکان خردسال، افراد مسن و کسانی که از قبل شرایط سلامتی مانند دیابت دارند، شایع است.

عوارض احتمالی پنومونی عبارتند از:

پلوریت - جایی که پوشش های نازک بین ریه ها و قفسه سینه (پلور) ملتهب می شوند که می تواند منجر به نارسایی تنفسی شود.

آبسه ریه - یک عارضه نادر که بیشتر در افرادی که یک بیماری جدی از قبل موجود یا سابقه سوء مصرف شدید الکل دارند دیده می شود.

مسمومیت خون (سپسیس) - همچنین یک عارضه نادر اما جدی است

در صورت بروز یکی از این عوارض، برای درمان در بیمارستان بستری خواهید شد.

پیشگیری از ذات الریه
اگرچه اکثر موارد ذات الریه باکتریایی هستند و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شوند، اطمینان از رعایت استانداردهای بهداشتی به جلوگیری از گسترش میکروب ها کمک می کند.

به عنوان مثال، شما باید:

هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را با دستمال یا دستمال بپوشانید

بلافاصله دستمال‌های استفاده شده را دور بیندازید – میکروب‌ها می‌توانند تا چند ساعت پس از خروج از بینی یا دهان شما زنده بمانند

دست های خود را به طور مرتب بشویید تا از انتقال میکروب ها به افراد یا اشیاء دیگر جلوگیری کنید

یک سبک زندگی سالم نیز می تواند به پیشگیری از ذات الریه کمک کند. به عنوان مثال، شما باید سیگار را ترک کنید زیرا به ریه های شما آسیب می رساند و احتمال عفونت را افزایش می دهد.

استفاده زیاد و طولانی مدت از الکل همچنین دفاع طبیعی ریه های شما را در برابر عفونت ها ضعیف می کند و شما را در برابر ذات الریه آسیب پذیرتر می کند.

افراد در معرض خطر بالای ذات الریه باید واکسن پنوموکوک و واکسن آنفولانزا ارائه کنند.

اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه‌سالگی بروز می‌کند و علت اصلی آن هنوز ناشناخته است.

کودکان اتیسم (Autism)معمولا زندگی پرتنشی دارند. عدم برقراری ارتباط و نداشتن مهارت های اجتماعی رفتارشان را تحت تاثیر قرار می دهد و بعضا شاهد واکنش های رفتاری شدیدی از سوی آنها هستیم. این مسئله موجب می شود که والدین و مراقبین آنها نتوانند این رفتارها را که ناشی از اختلال کودک است به درستی مدیریت کنند.

اما روش هایی برای مراقبت و نگه داری از این کودکان وجود دارد که در ادامه مقاله به آن ها اشاره خواهیم کرد. همراه مدافون باشید.

جهت مشاوره با دکتر فرشید شهریاری، فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان کلیک کنید.

اصول مراقبت و نگهداری از کودکان اوتیسم
صبور باشید.
از آنجایی که کودکان اتیسم دچار اختلال در برقراری ارتباط هستند، مدتی طول می کشد تا بتوانند با دیگران ارتباط برقرار کند. لازم است شما به عنوان یکی از والدین و یا خواهر و برادر او صبور باید، شمرده صحبت کنید و به صحبت کردنتان لحن تند ندهید.

به او آموزش دهید که چگونه بدون حالت تهاجمی عصبانیتش را بیان کند.
نه تنها کودکان اوتیسیم بلکه کودکان طبیعی نیز نمی دانند که چطور باید عصبانیت خود را بیان کنند. سعی کنید با آرامش، طرز صحیح برخورد در هنگام عصبانیت را به کودکان خود بیاموزید. دقت داشته باشید که برای کودکان اوتیسم، کنترل خشم سخت تر از کودکان طبیعی می باشد. از این رو والدین کودکان اوتیسم باید وقت بیشتری برای کودکان خود بگذارند.

رفتارهای اجتماعی را به او آموزش دهید.
بسیاری از کودکان مهارت های اجتماعی را بطور طبیعی و با شرکت در گروه همسالان خود فرا می گیرند، اما کودکان اوتیسم اغلب نیاز به آموزش مستقیم رفتارهای اجتماعی دارند. بنابراین مربیان، والدین و معلمان کودکان اوتیسم باید زمان بیشتری را برای آموزش روابط اجتماعی به این کودکان صرف نمایند.

سعی کنید تا کودکانتان زمان بیشتری را با کودکان غیراتیسم بگذراند.
تعامل با کودکان غیر اتیسم به فرزند شما کمک می کند تا توجه اش افزایش یابد و واکنش های سریعتری را یاد بگیرید. البته داشتن یک دوست اتیسم نیز به فرزندتان یاد می دهد هیچ مشکلی وجود ندارد و افراد دیگر نیز با ویژگی های او وجود دارند. داشتن دوست اوتیسم در کودکان سنین بالاتر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا ارتباط و تعامل مثبتی بین آنها شکل می گیرد که هیچ شخص دیگری نمی تواند آن را انجام دهد.

جهت مشاوره با زهره امراللهی، کارشناسی ارشد روان شناسی کودک و نوجوان کلیک کنید.

تعاملات اجتماعی محدود کودک را تشویق کنید.
بسیاری از کودکان اوتیسم با گذشت زمان شروع به ابراز علاقه برای برقراری ارتباط و ایجاد روابط دوستانه می کنند. در این مواقع کودکان خود را برای برقراری ارتباط تشویق کنید و به کوچکترین رفتارهای کودک عکس العمل نشان دهید و او را تشویق کنید.

با کودکان اوتیسم چگونه رفتار کنیم؟!

فشار خون بالا (پر فشاری خون=هیپرتانسیون) چیست ؟

نیروی فشاری وارده به دیواره سرخرگها (با ورود خون بداخل سرخرگها در اثر پمپاژ قلب)، فشارخون نامیده میشود. بعبارتی دیگر فشار خون یعنی فشاری که خون در هر انقباض عضله قلب به دیواره سرخرگها وارد می‌کند .

بیماری پرفشاری خون قاتل خاموش نامیده می‌شود، زیرا بی‌سروصدا و بدون علامت شخص مبتلا را به مرگ و پایان زندگی نزدیک می‌کند و اگر پرفشاری خون در مراحل اولیه کنترل نشود، نه‌‌تنها فعالیت دستگاه قلب و عروق، بلکه سایراعضای بدن نیزدچار مشکل می‌شود.

فشار خون دارای یک میزان ماکزیموم (فشار خون سیستولی) و یک میزان مینیموم (فشار خون دیاستولی)می‌باشد. در هنگام تعیین و گزارش فشار خون هر دو میزان باید ذکر شود. این میزانها بیشتر بر حسب میلیمتر جیوه (در عوام سانتیمتر جیوه) گزارش می‌شود. گزارش فشار خون بصورت عدد کسری است که صورت آن فشار خون سیستولی یا ماکزیمم و مخرج آن فشار خون دیاستولی یا مینیمم می‌باشد.مثل ۸۰/۱۲۰

دو عامل درمیزان فشارخون اثر میگذارند: ۱) نیرویی انقباضی قلب ۲) مقاومت سرخرگهای در مقابل جریان خون. سرخرگچه های سالم(بدون آترواسکلروز) دارای دیواره ارتجاعی میباشند و هنگامیکه خون بداخل آنها پمپ میشود، براحتی تحت کشش قرار میگیرند. پس زمانی که قلب خون بیشتری را پمپ میکند (به عنوان مثال در هنگام ورزش) بسیاری از سرخرگچه ها به اندازه کافی گشاد میشوند تا خود را با افزایش جریان خون تطبیق دهند. سرخرگهای سالم فاقد هرگونهرسوب و انسداد هستند و اجازه جریان آزاد خون را میدهند. هنگامی که بواسطه آترواسکلروز سرخرگهای بزرگ ، قابلیت ارتجاع و الاستیسه طبیعی خود را از دست بدهند و یا عروق کوچک باریک شوند، فشار خون بالا می رود.

عوامل خطر ابتلا به فشار خون بالا(هیپرتانسیون):

اکثر افراد مبتلا به فشارخون بالا (۹۰ تا ۹۵ درصد آنها) ، مبتلا به نوعی از هیپرتانسیون تحت عنوان نوع اولیه هستند که به این مفهوم است که علت یا علل فشارخون بالا در این افراد مربوط به پدیده های اولیه عروقی است. در نوع ثانویه فشارخون بالا بدلیل وجود یک مشکل زمینه ای مانند اختلال عروق کلیوی( تنگ شدن سرخرگ کلیوی )، بیماری بافت کلیوی یا اختلال در تولید هورمونهای مترشحه (بیماری غددآدرنال یا تیروئید) رخ می دهد. وگاهی نیز بعضی داروها مثل داروهایی که برای درمان آرتریت و یا افسردگی استفاده می‌شود یا برخی مسکن ها علت هستند.

عوامل شناخته شده ای وجود دارند که خطر ابتلا به فشارخون بالا نوع اولیه را افزایش میدهند اگر یک یا تعداد بیشتری از این عوامل خطر وجود داشته باشد فرد در معرض خطر بیشتری نسبت به دیگران قرار دارد .

• جنس مرد: تا سن ۶۰ سالگی، مردان در مقایسه با زنان به احتمال بیشتری دچار فشارخون بالا میشوند، البته پس از ۶۰ سالگی زنان در معرض خطر بیشتری هستند. احتمالا آسیب دیدن برخی سلولهای کلیوی مهمترین علت ابتلا به فشار خون در افراد مسن می‌باشد. بهترین راه برای جلوگیری آسیب دیدن سلولهای کلیوی با افزایش سن، اصلاح رژیم غذایی و استفاده از میوه‌ها و سبزیجات و دانه‌های کامل غلات و حبوبات و جلوگیری از افزایش وزن می‌باشد.

•سن: به طور عمومی احتمال ابتلا به فشارخون بالا با افزایش سن بیشتر میشود. درمردان پس از ۳۵ سالگی و زنان پس از یائسگی، احتمال ابتلا به فشارخون بالا افزایش می یابد ولی ابتلا به فشارخون بالا یک روند حتمی در فرآیند سالمندی نبوده و برخی از افراد هرگز دچار آن نمیشوند اما حدود دو سوم افراد بالای ۶۵ سال دچار فشار خون بالا هستند .

• نژاد: سیاهپوستان بیش از سفیدپوستان مبتلا به فشارخون بالا میگردند. همچنین شدت بیماری در سیاهپوستان بیشتر بوده و به شکل زودرستری نیز رخ میدهد.

• سابقه خانوادگی: اگر والدین یا برادر و خواهر و یا عمو،عمه،خاله و دایی مبتلا به فشارخون بالا باشند، احتمال ابتلا به فشارخون بالا بیشتر خواهد شد.

• اضافه وزن و چاقی:

• عدم فعالیت جسمانی: شیوه زندگی غیرفعال و بدون تحرک سبب افزایش احتمال ابتلا به فشارخون بالا و اضافه وزن میشود، با افزایش وزن ، فشارخون باز هم بیشتر میشود

• نمک و رژیم غذایی ناسالم: رژیم حاوی مقادیر اندک میوه و سبزیجات یا دارای مقادیر زیاد چربی، سبب افزایش خطر ابتلا به فشارخون بالا میشود. بسیاری از افراد مبتلا به فشارخون بالا به نمک حساس هستند و مصرف زیاد نمک، فشارخون را در اکثر افراد بالا میبرد.

• مصرف مشروبات الکلی: سوء مصرف منظم الکل ممکن است فشارخون را بطور قابل توجهی افزایش دهد.

• برخی داروها: داروهای استروییدی، بعضی‌ از انواع‌ داروهای‌ مهارکننده‌ اشتها، ضد احتقانها ( دکونژستانت‌ها) درداروهای ضد سرماخوردگی ونیز برخی از مکملهای غذایی ممکن است فشارخون را افزایش دهند. ***های ضد حاملگی هم میتوانند سبب افزایش فشارخون در برخی از زنان شوند.

استرس :

اثرات (عوارض‌ ) فشار خون بالا:

اگر فشارخون بطور مداوم از سطوح نرمال بالاتر باشد (فشارخون مزمن بالا)، قلب مجبور میشود که فعالیت بیشتری انجام دهد تا بتواند خون را به تمامی بدن پمپ نماید و عروق نیز تحت فشار بالاتری قرار می گیرند و در نتیجه قلب و عروق اندامهای حیاتی دچار آسیب می شوند.

۱- تصلب شرایین (آترواسکلروز) : آنژین قلبی، سکته قلبی و مغزی و سایر عروق احشایی و اندام ها.(توضیحات کامل)
فشارخون بالای کنترل نشده، منجر به ضخیم شدن و کاهش خاصیت ارتجاعی دیواره سرخرگها میشود. رسوبات چربی با احتمال بیشتری بر روی این دیواره های سفت می نشینند و مجرای درون سرخرگ را باریکتر میکنند. اگر یک لخته خون تشکیل شود و در یک سرخرگ تنگ شده خونرسانی کننده قلب گیرکند و آن را مسدود نماید، منجر به حمله قلبی میشود. اگر این سرخرگ که با لخته خون دچار انسداد شده است، خونرسانی مغز را برعهده داشته باشد، سکته مغزی ایجاد میشود. ممکن است فشارخون بالا با پاره نمودن رگهای خونرسان مغز، سبب بروز سکته مغزی خونریزی کننده نیز شود.

۲- بزرگی و نارسایی احتقانی قلب و ادم ریه : افزایش فشارخون سبب میشود که قلب تحت فشار بالاتری کار کند. با گذشت زمان، عضلات قلب ضخیمتر و سفتتر شده و فلب بزرگ و ضعیف گردند. با تضعیف این عضلات، قلب نارسا شده، خون را با کارآیی کمتری پمپ نموده و احساس ضعف و خستگی ایجاد میشود و یا ممکن است خون به ریهها پس زده شود و ادم ریوی ایجاد کند. طبق آمارهای جهانی، از هر ۵ مورد نارسایی قلبی در زنان، ۳ مورد به‌دلیل کنترل نکردن پرفشاری خون ایجاد می‌شود

۳- آنوریسم آئورت و سایر عروق : فشارخون بالا میتواند یک قسمت از دیواره سرخرگ آئورت را گشاد و متسع نماید. این حالت آنوریسم آئورت نامیده میشود که در صورت عدم درمان ممکن است کشنده باشد.

۴- آسیب کلیه: کلیه، مواد زاید خون را فیلتر نموده و دفع میکند. اگر رگهای کلیه ضخیم شده و آسیب ببینند، ممکن است کلیه بتدریج نارسا شود و منجر به تجمع مواد زاید در خون شود.

۵- آسیب چشم: فشارخون بالا ممکن است منجر به خونریزی مویرگها در چشم شود. این حالت که “رتینوپاتی” نامیده میشود در نهایت ممکن است سبب کوری شود.این عارضه در افراد مبتلا به دیابت بیشتر دیده میشود.

باید دانست که هرچه فشار خون بالاتر باشد، میزان امید به زندگی پایین تر خواهد بود. در افرادی که دچار فشار خون بالا هستند، میزان ابتلا به سکته مغزی و حمله قلبی بیشتر خواهد بود. اگر فشار خون بالا به مدت طولانی بدون درمان باقی بماند، ممکن است نارسایی کلیوی رخ دهد و یا حتی به بینایی آسیب وارد شود. در ضمن امکان دارد که قلب بطور غیر طبیعی بزرگ شده و کارایی آن کم شود که چنین وضعیتی می تواند منجر به نارسایی قلبی شود.و باید به خاطر داشت که میتوان عوارض فشارخون بالا را با درمان مناسب به شکل قابل توجهی کاهش داد. با درمان موثر فشارخون بالا، کاهش چشمگیر میزان ابتلا و نیز مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی و سکته های مغزی امکان پذیر میباشد، بویژه میتوان:

• میزان بروز سکته مغزی را ۳۵ تا ۵۰ درصد کاهش داد.

• میزان بروز حمله قلبی را ۲۰ تا ۲۵ درصد کاهش داد.

• میزان بروز نارسایی قلبی را بیش از ۵۰ درصد کاهش داد.

از لحاظ اپیدمیولوژی ، از هر ده مرد ، چهار نفر و از هر ده زن ، سه زن دچار فشار خون بالا هستند. در سنین بالای ۶۰ سال این رقم به دو نفر از هر سه نفر می رسد و در حدود یک سوم از کسانی که دچار چنین وضعیتی هستند تحت درمان نمی‌باشند و سلامتی آنان در معرض خطر است.

تشخیص فشار خون

علایم‌ شایع‌ فشار خون بالا :

بسیاری از افراد که دچار فشار خون بالا هستند، احساس بیماری ندارند و حال عمومی آنان خوب است. اغلب افراد سن بالا دارای فشار خون بالا هستند و خودشان خبر ندارند.به همین علت اندازه‌گیری فشار خون یکی از مهمترین معایناتی است که تمام افراد باید چه مشکل داشته باشد و چه نداشته باشد لازم است که حداقل هر ۲-۱ سال یکبار فشار خون خود را اندازه بگیرد تا در صورت بالا یا پایین بودن بیش از حد آن نسبت به درمان اقدام کند.ممکن است زمانیکه تشخیص داده شود که شما مبتلا به فشارخون بالا هستید، تعجب کنید چرا که اغلب با وجود بالابودن فشارخون، شمامشکلی نداشته و احساس سلامتی می کنید. فشارخون بالا بطورمعمول هیچگونه علامتی ندارد و بسیاری از افراد بدون اینکه اطلاعی از این مشکل داشته باشند زندگی میکنند. قلب، مغز و کلیه ها میتوانند افزایش فشارخون را برای مدت زیادی تحمل کرده و بنا براین ممکن است شما سالها بدون احساس ناراحتی و ایجاد علایم بالینی، زندگی کنید.

در مواردی که فشار خون خیلی بالا می رود، سردرد و گاهی اوقات نیز تنگی نفس و خونریزی از بینی رخ می دهد. با این وجود تنها راه تشخیص فشار خون بالا ، اندازه گیری میزان آن است. علایم‌ سردرد و سرگیجه ، خواب‌آلودگی ، گیجی‌ ، کرختی‌ و مور مور شدن‌ در دستها و پاها ، سرفه‌ خونی، خونریزی‌ از بینی‌ و تنگی‌ نفس‌ شدید مربوط‌به بالارفتن‌ فشارخون ‌بطور بحرانی‌ هستند.

پس بزرگسالان سالم دست کم باید هر دو سال یکبار فشارخون خود را اندازه گیری نمایند زیرا درمان فشارخون بالای بی علامت بسیار مهم است، چراکه عدم تشخیص و درمان این وضعیت بی علامت ، موجب عوارض غیر قابل درمان و عامل خطر افزایش ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و… میباشد.

فشارخون در طول شبانه روزمتغییر بوده و در اثر برخی از عوامل مثل شرایط استرس زا،فعالیت بدنی و ورزش،برخی غذاها بویژه غذاهای پر نمک و نوشیدنی های حاوی کافئین، برخی داروها یا مکمل های غذایی افزایش مییابد، سپس به سطح طبیعی بر میگردد. اما حتی در شرایط طبیعی نیزممکن است در هر بار اندازه گیری، فشارخون مختصری بالا و پایین رفته و مقدار آن اندکی تغییرنماید(البته در محدوده نرمال).

دو نوع فشار خون داریم: فشارخون سیستولی و فشارخون دیاستولی. هنگامیکه بطنها منقبض میشوند حداکثر فشارخون در عروق وجود دارد (فشارخون در هنگام انقباض قلب یا فشارخون سیستولی) و پس از پایان انقباض به پایینترین سطح خود میرسد (فشارخون در هنگام انبساط و استراحت قلب یا فشارخون دیاستولی). جهت سنجش دقیق فشارخون، شما باید فشارخون هر دو مرحله، یعنی سیستول و دیاستول را اندازه گیری نمایید.

سطح فشار خون شما به چه مفهوم است ؟

در حال حاضر بر اساس رهنمودهای بین المللی، فشارخون در یکی از سه گروه “طبیعی”، “پیش فشارخون” و “فشارخون بالا” قرار میگیرد

۱٫ فشار خون طبیعی فشارخون کمتر از mmHg 120/80می باشد.

۲٫ اگر فشارخون در دست کم دو مرتبه اندازه گیری فشارخون (در دو روز متفاوت) مساوی یا بیشتر از mmHg ۱۲۰/۸۰ باشد، شما در گروه پیش فشارخون قرار میگیرید

۳٫ اگر فشارخون در دست کم دو مرتبه اندازه گیری فشارخون مساوی یا بیشتر از mmHg ۱۴۰/۹۰ باشد فشارخون بالا قرار میگیرید.

پیش فشار خون: در مرحله پیش فشارخون، فشارخون در بالای حد طبیعی قرار دارد (یعنی مقادیر فشارخون بطور مداوم مابینmmHg ۱۲۰/۸۰ و mmHg ۱۳۹/۸۹ می باشد). در حال حاضر حدود یک سوم بالغین در مرحله پیش فشارخون هستند. پزشکان این مرحله را به عنوان مرحله خطر تلقی میکنند، چراکه این گروه در طی مراحل بعدی زندگی با احتمال بسیار بیشتری دچار فشارخون بالا میشوند. در واقع خطر ابتلا به بیماری قلبی در فشارخونهای بیشتر از mmHg 115/75 افزایش مییابد.اما توجه فرمایید که درمان دارویی در این مرحله مفید نیست اما باید کنترل فوری فشارخون از طریق درمان غیردارویی(تغییر در شیوه زندگی) آغاز شود. این تغییرات سالم در شیوه زندگی میتوانند به کاهش فشارخون منجر شوند و سطح فشارخون را بدون نیاز به مصرف دارو به سطوح کمتر برگرداند.

تغییرات سالم در شیوه زندگی را ابتدا با عادات غذایی خود آغاز کنید. میوهها و سبزیجات بیشتری مصرف کنید و از چربیهای اشباع کمتری استفاده نمایید. مصرف نمک را به کمتر از g 5/1 در روز ( با طبخ کم نمک غذا و حذف کامل نمک سر سفره) کاهش دهید. در صورت ابتلا به اضافه وزن، کاهش وزن میتواند مفید باشد و با هر ۵/۱ کیلوگرم کاهش وزن، فشارخون سیستولیک بطور متوسط ۲ میلیمتر جیوه کاهش مییابد. دست کم،۳۰ دقیقه ورزش را در برنامه روزانه خود برای ۵ روز در هفته بگنجانید. و سیگار کشیدن را کاملا ترک کنید.

انواع فشاری خون بالا: ممکن است فشارخون سیستولیک یا دیاستولیک هریک به تنهایی یا همراه باهم افزایش یابند. با افزایش سن، فشارخون دیاستولیک بطور معمول کاهش مییابد و فشارخون سیستولیک شروع به افزایش مینماید.

فشار خون سیستولیک: اگر تنها فشارخون سیستولیک بالا بوده و فشارخون دیاستولیک طبیعی باشد، فشارخون بالای منفرد سیستولیک نامیده میشود و مهم میباشد. فشارخون سیستولیک بیش از mmHg 140 را علارغم فشارخون دیاستولیک نرمال باید تحت درمان قرار داد. درمان زودرس فشارخون منفرد سیستولیک از طریق تغییرات سالم درشیوه زندگی و مصرف دارو (درصورت نیاز) سبب کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی شده و بر روی کیفیت زندگی، تاثیر بسیار زیادی دارد. برای مثال با کاهش هر ۵ میلیمترجیوه از فشارخون سیستولیک مرگ ناشی از سکته مغزی درحد ود ۱۴ درصد و مرگ ناشی از بیماری قلبی در حدود ۹ درصد کاهش مییابد.

فشار خون دیاسیستولیک:

“فشارخون روپوش سفید”: برخی افراد یک حالت واکنشی تحت عنوان “فشارخون روپوش سفید” دارند. بدین مفهوم که فشارخون آنها، زمانی که جهت معاینه نزد پزشک مراجعه میکنند، افزایش مییابد. این پدیده بسیار شایع است. اگر اگر شما متوجه این وضعیت شدید یا فکر میکنید که دچار این حالت هستید، باید به پزشک خود اطلاع دهید. میتوانید فشارخون خود را در زمان و مکان دیگری اندازه گیری کنید. به عنوان مثال میتوانید دستگاه فشارسنج بخرید و درمنزل فشارخون خود را اندازه گیری نمایید. پزشک مقادیر فشارخون خانه و مطب را با هم مقایسه نموده و میانگین فشارخون شما را تخمین میزند. و اگر پزشک در مورد فشارخون شما مشکوک باشد، ممکن است جهت تشخیص قطعی از دستگاه فشار خون سیار(هولتر ۲۴ ساعته فشار خون) برای کنترل صحیح فشار خونتان استفاده کند. این دستگاه به مدت ۲۴ ساعت به شما وصل است و فشار خون صحیح در طول خواب و بیداری در ساعات مختلف روز را نشان می‌دهد.یا در طی روزهای مختلف، بارها فشارخون شما را اندازه گیری نماید چرا که به طور طبیعی فشارخون تغییرات زیادی دارد. در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.

این امر به هیچ وجه غیرطبیعی نیست که در یکبار اندازه گیری، مقدار فشارخون بالا باشد و در اندازه گیری روز دیگری، مقدار آن طبیعی باشد. پزشک تنها زمانی تشخیص فشارخون بالا را مطرح میسازد که در دستکم دو بار اندازه گیری فشارخون در ویزیتهای روزهای مختلف، فشارخون بالا باشد.

ارزیابی هیپرتانسیون:

اگر بصورت مکرر و در روزهای مختلف، فشارخون شما بالاتر از mmHg 140/90 باشد، پزشکتان باید شما را مورد ارزیابی بیشتر قرار دهد و شرح حال کاملی از شما اخذ نماید تا مشخص کند که آیا فشارخون بالا در شما دارای علت زمینه ای است؟ آیا آسیب اندامهای داخلی وجود دارد؟ آیا دارای عامل خطر دیگری برای ابتلا به بیماری قلبی یا سکته مغزی هستید یا خیر؟ همچنین سایر بیماریهایی را که ممکن است درمان شما را تحت تأثیر قرار دهند، ارزیابی نماید. علاوه بر اخذ شرح حال و انجام معاینه ، آزمایش خون و ادرار( برای تعیین عملکرد مطلوب کلیه ها و تشخیص مشکلات زمینهای مسبب افزایش فشارخون) ، نوار قلب و عکس قفسه سینه و شاید اکوکاردیوگرافی نیز ممکن است لازم باشد تا اندازه و وضعیت قلب و ریهها و عوارض احتمالی فشار خون را ارزیابی نماید.

افراد کمی ممکن است نیاز به بررسیهای تکمیلی جهت ارزیابی های تشخیصی یا درمانی داشته باشند. برای مثال سونوگرافی کلیه و سونوگرافی داپلر عروق کلیه، تست ورزش یا اسکن هستهای ویا استرس اکوکاردیوگرافی ، سی تی آنژیوگرافی یا MRI ، آنژیوگرافی رگهای کلیوی یا کرونری لازم باشد.

فشار خون بالا در گروه های خاص:

اگرچه فشارخون در میان تمام افراد شایع میباشد اما بنا به دلایلی که هنوز ناشناخته اند، برخی گروهها در معرض خطر بیشتری هستند.

برخی از افراد متعلق به بعضی از گروههای نژادی و قومیتی و یا افراد یک فامیل خاص به فشارخون بالا بیشتر مبتلا میشوند. سیاهپوستان بیش از سفیدپوستان مبتلا به فشارخون بالا میشوند و با احتمال بیشتری به فشارخون بالا مبتلا میشوند و فشارخون در این افراد در سنین پایینتری ایجاد شده و شدیدتر نیز است.

برخی اوقات این عوامل بطور غیرمستقیم تاثیر خود را میگذارند. برای مثال افراد مبتلا به دیابت اغلب دچار اضافه وزن میباشند و اضافه وزن در ابتلا به فشارخون بالا دخیل میباشد. سندرم متابولیک (که تحت عنوان سندرم مقاومت به انسولین نیز نامیده میشود) مجموعه ای از عوامل مرتبط با هم نظیر چاقی، سطح بالای کلسترول، دیابت و فشارخون بالا میباشد.

فشار خون بالا در افراد مبتلا به دیابت : دیابت ( عدم ساخت کافی هورمون انسولین یا عدم پاسخ مناسب سلولها به انسولین ) و مقاومت به انسولین (پاسخ ناکافی سلولها به انسولین که موجب افزایش سطح انسولین در بدن با قند خون نرمال می شود، هر دو احتمال ابتلا به بیماری قلبی را بسیار افزایش میدهد. امروزه به دلیل تغییر شیوهزندگی مردم، بویژه افزایش میزان چاقی و عدم فعالیت جسمانی تعداد مبتلایان به مقاومت به انسولین در حال افزایش است. شایعترین علت مرگ ناشی از دیابت، ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی است

مبتلایان به دیابت اغلب فشارخون و سطح کلسترول بالایی دارند، که سبب افزایش احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی میشوند. وجود توام فشارخون بالا و افزایش کلسترول خون همراه با دیابت، سبب افزایش بیشتر خطر ایجاد بیماری قلبی نسبت به حالتی میشوند که هریک به تنهایی وجود دارند. همچنین تغییرات ناشی از افزایش سطح گلوگز خون، منجر به تسریع تجمع رسوبات چربی در سرخرگها میگردد (تصلب شرایین یا آترواسکلروز). همچنین این تغییرات موجب افزایش لخته شدن خون میشوند که ممکن است به سکته قلبی یا مغزی منجر شود.

اگر فردی دچار بیماری دیابت باشد، فشار خون وی باید کمتر از mmHg ۱۳۰/۸۰ باشد.

نکته مهم این است که اگر شما مبتلا به دیابت باشید، میتوانید احتمال ایجاد بیماری قلبی در خودتان را از طریق کاهش کلسترول و فشارخون تان به شکل قابل توجهی کمتر کنید. آگاهی از این ارتباط میتواند نقطه شروعی برای بهبود سلامتی شما باشد. شما با همکاری نمودن با پزشک خودتان درکنترل فشارخون، میتوانید خطر ایجاد عوارض دیابت را کاهش دهید. کنترل فشارخون و سطح کلسترول خون سبب افزایش طول عمر و کیفیت زندگی شما میشود.

در صورت نیاز به روانشناس می توانید به این لینک نیز مراجعه کنید

آنژیوگرافی قلب چیست؟
آنژیوگرافی قلب یک روش تصویربرداری است که برای بررسی عروق خونی در داخل قلب استفاده می‌شود. در این روش، یک ماده مخصوص به عنوان مواد نمایشی به بیمار تزریق می‌شود. سپس از دستگاهی به نام آنژیوگرافی استفاده می‌شود که پرتوهای X را از عروق خونی در داخل قلب بگیرد و تصاویری از آنها ایجاد کند. این تصاویر به پزشک کمک می‌کند تا مشکلات مانند تنگ شدن عروق خونی در قلب را تشخیص دهد. این روش می‌تواند به پزشک کمک کند تا بیماری‌های قلبی را بهتر درمان کند.

راه های فراوانی برای افزایش سیستم ایمنی در بدن وجود دارد که ما در این مقاله به معرفی ۴ مورد آن خواهیم پرداخت. همراه مدافون باشید.

کاهش استرس
مطالعات ثابت کرده اند که استرس بدن را برای ابتلا به عفونت مستعد می کند. زیرا استرس به تولید بیشتر سیتوکین ها که باعث التهاب در بدن می شوند، کمک بسیاری می کند. از این رو استرس بالا موجب کاهش سیستم ایمنی در افراد می گردد. بدن شما، هنگامی که در معرض استرس نباشد، بهتر می‌تواند با بیماری‌ها بجنگد و زخم‌ها را درمان کند. یادگیری تکنیک‌های مربوط به مدیریت استرس، مثل مدیتیشن، تلفظ کنترل شده و صحبت کردن با مشاور روانشناس همگی روش‌هایی برای کمک به حفظ توانمندی سیستم ایمنی شما هستند.

خون خفیفی که از واژن در بارداری خارج شده را لکه بینی نامند. خانم هایی که منتظر نشانه های بارداری هستند یا ماه ها آرزوی بارداری را دارند، از علائم اولیه ای چون علائم پیش از پریودی، گرفتگی و خستگی عضلات، خونریزی یا لکه بینی ناشی از لانه گزینی یا پریودی را جزء این نشانه ها می دانند. از این میان می بایست انواع لکه بینی در بارداری را شناخت.

آندومتریوز چیست؟

آندومتریوز به معنی رشد بافت داخلی رحم در جایی بیرون از رحم است، لگن شایع ترین محل بروز آندومتریوز است. در این بیماری بافت اندومتر (لایه داخلی رحم) در بیرون از محل اصلی خود (رحم) تشکیل می شود. این بافت می تواند در تمام بافت های بدن به جز طحال به وجود آید، ولی رایج ترین محل پدیدآمدن آن، لگن است که در این قسمت هم، تخمدان ها بیشتر گرفتار اندومتریوز می شوند. از نشانه های اصلی آندومتریوز دردهای شدید پریودی است.

سنگ کلیه یکی از رایج‌ترین بیماری‌های کلیوی است که اغلب درد شدیدی ایجاد می‌کند و می‌تواند با حرکت به سمت مجاری ادراری باعث مسدودسازی ادرار شود.

سنگ‌های کلیه احتمال عفونت ادراری و کلیه را افزایش می‌دهند و می‌توانند منجر به انتشار میکروب‌ها در جریان خون (سپتی سمی) شوند. خطر ابتلا به سنگ کلیه برای مردان یک در ۱۰ و برای زنان یک در ۳۵ است. اگر به این عارضه مبتلا باشید، احتمال ابتلا به سنگ دوم در سال‌های بعدی افزایش می‌یابد. متخصصان کلیه و مجاری ادراری معتقدند ۳۰ تا ۵۰ درصد از افرادی که اولین سنگ کلیه را تجربه کرده‌اند، در عرض پنج سال به سنگ دوم نیز مبتلا می‌شوند. با این حال، برخی از افراد در تمام زندگی خود با این مشکل دست‌وپنجه نرم می‌کنند. اگر شما هم گاه‌وبیگاه در پهلوی خود احساس درد دارید و نگران این عارضه هستید.